Lepelblijde of katapult:
Blijden, men kende ook slingerblijden, werden niet ter plaatse gemaakt maar met de legertros meegenomen naar het te belegeren kasteel of de stad. Met de hier afgebeelde lepelblijde konden zware veldkeien over de muur worden geworpen, ook wel rottende krengen die ziekte in de stad moesten veroorzaken. Wanneer het wapen krachtig genoeg was en een vlakke baan bereikt kon worden kon men er bressen mee in de muur schieten. Het bereik bedroeg enkele honderden meters. Het personeel dat de blijde moest bedienen bevond zich achter een beschermend schotwerk, zodat niet alleen het kostbare werktuig maar ook de mensen zelf minder gevaar liepen.